Maria Paspali

Μεσ τους δρόμους τριγυρνάνε

οι μανάδες και κοιτάνε

ν αντικρίσουνε,

τα παιδιά τους π ορκιστήκαν

στο σταθμό όταν χωριστήκαν

να νικήσουνε.

Μα για κείνους που χουν φύγει

και η δόξα τους τυλίγει,

ας χαιρόμαστε,

και ποτέ καμιά ας μη κλάψει,

κάθε πόνο της ας κάψει,

κι ας ευχόμαστε:

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά,

που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά,

παιδιά στη γλυκιά Παναγιά

προσευχόμαστε όλες να ρθετε ξανά.

Λέω σ όσες αγαπούνε

και για κάποιον ξενυχτούνε

και στενάζουνε,

πως η πίκρα κι η τρεμούλα

σε μια τίμια Ελληνοπούλα,

δεν ταιριάζουνε.

Ελληνίδες του Ζαλόγγου

και της πόλης και του λόγγου

και Πλακιώτισσες,

όσο κι αν πικρά πονούμε

υπερήφανα ασκούμε

σαν Σουλιώτισσες.